બહું ઊંચે ચઢ્યા પછી, એકાદ પહાડ ઢળતો આવશે!
આશાઓ પરવારે જ્યારે, એકાદ તારો ખરતો આવશે!
ભલે ને તમને લાગે કે ‘શૂન્યમનસ્ક’ છો,
એકાદ વિચાર તો એમ રખડતો આવશે!
‘બધા મરજીવા ગુજરી ગયા’, જાહેર કરો,
પછી જુઓ, મોતી કેવો તરતો આવશે!
એમ કઇ દુનીયા પતી નૈ જવાની ૨૦૧૨માં,
ફરી કોઇ પયગંબર ભ્રમણ કરતો આવશે!
મેં જ સોંપ્યો’તો જીવ મારા પ્રભુને,
થયું, એ બહાને જરા ફરતો આવશે!
– આદિત
ચૂસી ગયો ભમરો બધી, મહેક કળી માહી ખૂટી પડી!
ઇમારતો બધી, ઇચ્છી-ચણી-વાપરી-ચાહી, તૂટી પડી!
દઇ દીધું હોત સઘળું જરાક વહેલું માંગ્યું હોત તો,
ખરા વખતે દરબારની ભલમણશાહી ખૂટી પડી !
ચાલ્યો પુણ્યો સાથે તો સ્વર્ગ દેખાયું કશે આગળ,
ખુદાના સ્પર્શથી, પાપની જવાબદારી છૂટી પડી!
શોર કેટલો કરી નાખ્યો છે જગે આખાએ જગમાં,
બેઠો બાકડે બે ઘડી, એકાંતની વિરાની ખૂટી પડી!
ચીતર્યું છે આખું આકાશ અમે અંધકારથી ‘આદિત’,
બસ ખાલી ચાંદ-તારા જેટલી શ્યાહી ખૂટી પડી !
– આદિત
Aadit Shah's Blog (આદિત શાહ) 