ભર વરસાદમાં અમે નીકળ્યા ફરવા સાથે,
મેં લીધી છત્રી ને એને ઓઢણી ઓઢી માથે,
મેં સરકાવ્યો હાથ એના ખભે,
ધડકનો ના મારી ના એની થમે!
મલકાઈને એ બોલી “હું પલળી જઈશ!”
મેં કીધું ,”તું કે ત્યારે છત્રી દઈ દઈશ!”
ઝુકાવી આંખો બોલી એ નરમથી,
“એમ વરસાદથી નહી..શરમથી!”
– આદિત (ભીંજાતા ભીંજાતા)
એ ભાઇ.!!!!
શું ગજબની વાત લખી છે મિત્ર…ખરેખર બહુ ગમી….
ekdum “naughty” che………
નાજુક અને ભીની રચના !